توسعه سامانه های خورشیدی فتوولتاییک به عنوان یکی از راهکارهای تامین برق در قالب توسعه پایدار و نوین در سال های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. با این وجود، این سامانه ها در دوره کاری خود با توجه به قرارگیری در فضای باز، در معرض مجموعه ای از تنش های خارجی قرار می گیرند. تابش فرا بنفش، چرخه های نوسانی دما و رطوبت، بارش باران، برف و تگرگ، وزش باد، طوفان های گرد و غبار و شن و یا رسوب نمک می توانند به شدت بر بهره وری نیروگاه های فتوولتاییک و طول عمر این سامانه ها اثر بگذارند. شناخت دقیق از انواع خرابیهای ممکن برای این سامانه ها می تواند مدیریت بهتر سامانه ها و بهره وری بالاتر آن ها را به دنبال داشته باشد. از این رو، در مطالعه حاضر، با روش تحلیل مفهومی به مرور پژوهش های پیشین در این زمینه پرداخته شده است تا انواع خرابی های گزارش شده و دلایل این خرابی ها و اجزای تحت تاثیر دسته بندی و تشریح شود. بررسی های انجام شده در این زمینه نشان داد که در میان مکانیسم های تخریب مربوط به آب و هوا و محیط، مکانیسم های تخریب کوپلیمر اتیلن وینیل استات، و روابط پایداری این ماده در پنل های خورشیدی مبتنی بر سیلیسیوم، مورد بررسی قرار گرفته اند. آثار ناشی از تخریب این پلیمر نیز مانند تغییر رنگ، لایه لایه شدن، تشکیل حباب، خوردگی و رابطه آن ها با ساختار پلیمری، خواص شیمیایی، مکانیکی، نوری و الکتریکی آن ها نیز مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج حاصل از این پژوهش برای محققان و تصمیم گیران حوزه سامانه های خورشیدی فتوولتاییک و بهره وری صنعت برق ارائه شده است.